گاهی لازم است شه درو کنیم .
در روزگاران پیشین، شغلی به نام خوشه چینی وجود داشت.
آنها که دستشان تنگ بود و خرمن و مزرعه ای نداشتند، پشت سر دِروگر ها راه میرفتند و خوشه های جامانده را از زمین بر میداشتند.
گاه صاحب مزرعه به دروگران دستور میداد که شه درو کنند تا چیزی هم گیر خوشه چین ها بیاید.
حافظ نيز در شعرى چنين میفرماید:
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
دستان «خوشه چین» های روزگار ما هستند، آنهايى که در این هوای سرد چشم دارند به اینکه از جیب ما «اسکناسی» بیرون بیاید و چیزی از بساط مختصرشان بخریم.
گاهی لازم است در این روزگار سخت، شه درو کنیم و شه خرج کنیم.
درباره این سایت